woensdag 2 december 2015

Paper towns

Hallo iedereen,
Ik ga vandaag een boekrecensie plaatsen. 
Ik hoop dat jullie het een leuke recensie vinden en dat jullie misschien zelf ook gaan lezen!
Veel plezier met lezen :)


Een mysterieus verhaal


en mysterieus verhaal over een meisje die plotseling verdwijnt, Paper towns  geschreven door John Green. Het boek gaat over een Margo en Quentin ze zijn buren. Margo komt midden in de nacht als ze achttien jaar oud is door het raam van Quentin (ook wel Q genoemd) klimmen en ze vraagt aan Quentin of hij wil helpen met 12 opdrachten hij doet het. Ze gaan samen allemaal mensen pranken waar Margo boos op is en één iemand die Quentin niet mag, het was de leukste en de langste dag van Quentins leven. Maar de volgende dag is Margo ineens weg, Quentin wil haar vinden. Margo heeft allemaal aanwijzingen achter gelaten om haar te vinden.  Gaat het Quentin lukken ?
Ten eerste vind ik het een mooi boek, omdat in het boek hele mooie teksten staan die mij aan het denken zetten en inspireren. Hier is een citaat van een tekst die ik heel mooi vind: ‘Het is een papieren stad. Kijk nou zelf eens Q: moet je al die doodlopende straten zien, die straten die weer uitkomen waar ze beginnen, al die huizen zijn gebouwd om in te storten. Al die papieren mensen in hun papieren huizen wonen en de toekomst verbranden om warm te blijven. Al die papieren kinderen die bier drinken dat door een of andere klootzak is gekocht in een papieren supermarkt voor hen heeft gekocht. Iedereen verblind door de drang  dingen te bezitten. Al die dingen dun als papier en broos als papier. Ik woon hier al achttien jaar en ik ben mijn hele leven nooit iemand tegengekomen die zich drukt maakt om wat er toe doet.’ Dit citaat vindt zich plaats op bladzijde 60 van het boek
Daarnaast vind ik het een spannend boek, dat komt doordat er op een gevenmoment zitten Lacey, Ben, Radar en Quentin in de auto en dan gebeurt er iets wat eigenlijk een kwestie van leven of dood is. Hier een citaat van deze gebeurtenis: ‘Ik stop met praten omdat ik in het verste bereik van de koplampen datgene zie wat zo meteen mijn dood gaat worden’  Dit citaat is te vinden op bladzijde 263 van het boek.
Bovendien is het ook een erg romantisch boek, de reden daar voor mij is dat eigenlijk alle hoofdpersonen in het boek wel een relatie met elkaar hebben en er soms erg romantisch wordt gesproken hier is daar een citaat van: ‘We staan buiten op de parkeerplaats van één verdieping hoog motel wanneer afscheid nemen onvermijdelijk wordt. ’Ik ga een mobieltje kopen, en dan kan ik je bellen, zegt ze. ‘En mailen.  Geheimzinnige uitspraken posten op de discussie pagina bij Papieren steden in Omnictionary’ Ik lach. ‘Ik mail jou als we thuis komen’ zeg ik, ‘en ik verwacht antwoord’ ‘Dat beloof ik. ‘En ik zie je nog wel. En we verliezen elkaar niet uit het oog.’ ‘Misschien kan ik je aan het eind van de zomer, voor het nieuwe schooljaar begint, je ergens treffen,’ zeg ik ‘Ja,’ zegt ze. ‘Ja, dat is een goed idee.’ Ik knik glimlachend. Ze draait zich om en ik sta me af te vragen of ze er ook maar iets van meent, als ik haar schouders zie inzakken. Ze huilt ‘Tot dan. En in de tussentijd schrijf ik,’ zeg ik. ‘Ja,’ Zegt ze zonder om te kijken. Haar stem klinkt schor.’ Dit citaat is terug te vinden op bladzijde 299 en 300 van het boek.
Ik zou dit boek zeker lezen, als je van de boeken van John green houd, romans, spanning en mysteries, wil je laten inspireren door een boek wil je weten hoe het afloopt? lees dit boek dan vooral. Veel leesplezier en ik hoop dat je er plezier van hebt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten